Dovşanın Gulağı Niye Uzundu

Bir defe Dovşanla Goyun rast olurlar. Gerara aldılar ki, ömürleri boyu bir-birinden ayrılmasınlar. Goyun Dovşana dedi:
- Gel, özümüze koma tikek.
- Tikek de. Ne deyirem?
Ertesi günü Dovşanla Goyun meşeye tağta-şalban dalınca getdiler. Enli, gövdeli bir ağaca yağınlaşdılar. Goyun dedi:
- Men bu ağacı kökünden gırıb, yere yığaram.
- Gıra bilmezsen?
- İndice gıraram, görersen.
Goyun dal-dalı gaçıb ağaca bir kelle vurdu. Ağac tappıltı ile yere yığıldı.
Dovşan fikirleşdi, ağac gırmag ne asanmış? Bunu men de bacararam. Onlar başga ağaca yağınlaşdılar. Dovşan dedi:
- Bu ağacı men de gıracağam.
Goyun güle güle dedi:
- Bacarmazsan.
- Men gırım, sen de tamaşa ele.
Dovşan dal-dalı gaçıb alnını zerble ağaca vurdu. Ağac terpenmedi. Dovşanın başı ise çiyinleri arasına keçdi. Goyun dostuna kömek etmek üçün yağına geldi.
- Möhkem dur, gulaglarından tutub başını çiyinlerinden çekib çığardacağam.
Goyun Dovşanın gulaglarını burağmadı. Dovşanın başını çiyinlerinden dartıb çığartdı.
Gulaglarını ise az gala yerinden goparacagdı. O, vağtdan beri Dovşanın gulagları uzundur.